ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΚΟΡΠΙΔΑΣ: ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ…
Ο Παναγιώτης Σκορπίδας έχει δελτίο στην ομάδα του Παναρκαδικού. Έχει παίξει με το τριφύλλι στο στήθος από μικρή ηλικία. Ήταν από τους ποδοσφαιριστές που έδινε υποσχέσεις για καλύτερο αύριο. Σήμερα 19 χρονών, αντί να βρίσκεται στους αγωνιστικούς χώρους και να βοηθά την ομάδα του, είναι στις κερκίδες και παρακολουθεί την πορεία του. Οι λόγοι που δεν παίζει ποδόσφαιρο, είναι πολλοί. Ένας από αυτούς και σημαντικότερος είναι ότι σπουδάζει στην Αθήνα. Βέβαια έχουν ακουστεί και πολλά άλλα, που φρέναραν την παραμονή του στα γήπεδα.
Ακούγοντας τον προπονητή του Παναρκαδικού Τάκη Δημητρέλη να λέει ότι ο Παναγιώτης θα βοηθούσε την ομάδα αν ήταν κοντά της, συναντήθηκα μαζί του και δήλωσε τα εξής:
Μου λείπει το ποδόσφαιρο. Είναι ένα κομμάτι από την ζωή μου. Το αγαπώ πολύ. Δυστυχώς τα πολλά λάθη που έγιναν στο παρελθόν και οι σπουδές μου στην Αθήνα, με ανάγκασαν να απομακρυνθώ. Βέβαια παρακολουθώ την πορεία του Παναρκαδικού ανελλιπώς. Βρέθηκα στο ντέρμπι με την Φαλαισία στις κερκίδες και χάρηκα για την νίκη , που συνοδεύτηκε από καλή απόδοση. Αισθάνθηκα παράξενα που δεν συμμετείχα στην επιτυχία του. Θα ήθελα να ήμουν. Δεν πειράζει. Τα παιδιά που έπαιξαν τα κατάφεραν και αυτό έχει σημασία. Μπράβο τους, γιατί η ομάδα ξαναβρέθηκε στην Δ΄ Εθνική μετά από 7 χρόνια. Δεν μπορούσα να μην πήγαινα και στην απονομή του κυπέλλου για το πρωτάθλημα. Εύχομαι να έχει καλή πορεία του χρόνου στο περιφερειακό πρωτάθλημα. Θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην ευχαριστήσω τον Βασίλη Κούβαλη, που πίστεψε σε μένα και με βοήθησε. Θυμάμαι το πρώτο παιχνίδι που έκανα ντεμπούντο. Ήταν αγώνας κυπέλλου με την Δόξα Μεγαλόπολης όταν ήταν στην Δ΄ Εθνική. Έπαιξα αλλαγή στην θέση του Μαχαίρα.
Ο Παναγιώτης Σκορπίδας έχει δελτίο στην ομάδα του Παναρκαδικού. Έχει παίξει με το τριφύλλι στο στήθος από μικρή ηλικία. Ήταν από τους ποδοσφαιριστές που έδινε υποσχέσεις για καλύτερο αύριο. Σήμερα 19 χρονών, αντί να βρίσκεται στους αγωνιστικούς χώρους και να βοηθά την ομάδα του, είναι στις κερκίδες και παρακολουθεί την πορεία του. Οι λόγοι που δεν παίζει ποδόσφαιρο, είναι πολλοί. Ένας από αυτούς και σημαντικότερος είναι ότι σπουδάζει στην Αθήνα. Βέβαια έχουν ακουστεί και πολλά άλλα, που φρέναραν την παραμονή του στα γήπεδα.
Ακούγοντας τον προπονητή του Παναρκαδικού Τάκη Δημητρέλη να λέει ότι ο Παναγιώτης θα βοηθούσε την ομάδα αν ήταν κοντά της, συναντήθηκα μαζί του και δήλωσε τα εξής:
Μου λείπει το ποδόσφαιρο. Είναι ένα κομμάτι από την ζωή μου. Το αγαπώ πολύ. Δυστυχώς τα πολλά λάθη που έγιναν στο παρελθόν και οι σπουδές μου στην Αθήνα, με ανάγκασαν να απομακρυνθώ. Βέβαια παρακολουθώ την πορεία του Παναρκαδικού ανελλιπώς. Βρέθηκα στο ντέρμπι με την Φαλαισία στις κερκίδες και χάρηκα για την νίκη , που συνοδεύτηκε από καλή απόδοση. Αισθάνθηκα παράξενα που δεν συμμετείχα στην επιτυχία του. Θα ήθελα να ήμουν. Δεν πειράζει. Τα παιδιά που έπαιξαν τα κατάφεραν και αυτό έχει σημασία. Μπράβο τους, γιατί η ομάδα ξαναβρέθηκε στην Δ΄ Εθνική μετά από 7 χρόνια. Δεν μπορούσα να μην πήγαινα και στην απονομή του κυπέλλου για το πρωτάθλημα. Εύχομαι να έχει καλή πορεία του χρόνου στο περιφερειακό πρωτάθλημα. Θα ήταν μεγάλη παράλειψη να μην ευχαριστήσω τον Βασίλη Κούβαλη, που πίστεψε σε μένα και με βοήθησε. Θυμάμαι το πρώτο παιχνίδι που έκανα ντεμπούντο. Ήταν αγώνας κυπέλλου με την Δόξα Μεγαλόπολης όταν ήταν στην Δ΄ Εθνική. Έπαιξα αλλαγή στην θέση του Μαχαίρα.
